چه چیزی آناناس و توت را از یکدیگر متفاوت می کند؟ با اینکه هر دو حاوی ویتامین های مفید برای بدن هستند ( آناناس منبعی غنی از فولات و ویتامین B6 و توت نیز سرشار از فیبر و ویتامین C است ) اما مقدار متفاوتی کربوهیدرات قند و فیبر در خود دارند. بهترین میوه ها مقدار زیادی پلی فنل ( ماده شیمیایی که با التهاب مبارزه می کند ) در خود دارند و شاخص گلیسمی شان نیز پایین است. شاخص گلیسمی نشان می دهد که یک غذا چقدر سریع می تواند قند خونتان را افزایش دهد. میوه هایی که شاخص گلیسمی پایین دارند انتخاب های بهتری هستند چون آرام تر هضم می شوند، بنابراین باعث افزایش ناگهانی قند خونتان نمی شوند و کمکتان می کنند برای مدت زمان بیشتری سیر بمانید.

 

توت ها مقدار زیادی پلی فنل دارند و شاخص گلیسمی شان نیز پایین است. به صورت کلی بیشتر میوه هایی که رنگ تیره تری دارند، مانند انگور هایی تیره رنگ در مقایسه با میوه هایی با رنگ روشن مانند موز و ملون ها آنتی اکسیدان بیشتری دارند و در هر وعده میزان قندشان نیز پایین تر است.

 

 

برخی برنامه های کاهش وزن اجازه می دهند هرچقدر دلتان می خواهد میوه و سبزیجات مصرف کنید اما این کار به نظر خیلی هوشمندانه نمی آید. مسلما می توانید مقدار بسیار زیادی سبزیجات غیرنشاسته ای میل کنید اما میوه ها چیزهایی هستند که باید بیشتر حواستان را در موردشان جمع کنید، دلیلش هم گلیسمی بالایی است که بعضی از آنها دارند. از آنجا که طعم میوه ها شیرین و دلچسب است، ممکن است بدون اینکه متوجه شویم پرخوری کنیم. در این حالت قند خون به دلیل گلوکز و کالری بالا می رود و منجر به افزایش وزن می شود.

 

چه مقدار باید میوه بخوریم؟ برای بیشتر افراد بالغ دو فنجان در روز توصیه می شود ولی باز هم این مقدار بسته به سن و سطح تناسب اندام متفاوت است. اگر توت یا میوه هایی استفاده می کنید که برش خورده اند هیچ اشکالی ندارد که از فنجان های اندازه گیری استفاده کنید ( سعی کنید هر وعده یک دوم فنجان باشد ).

 

 

صدای شکمتان درآمده و هنوز چند ساعتی تا آماده شدن غذا باقی است؟ یا فقط دوست دارید چیزی بخورید که هوستان به شیرینی را فرو بنشاند؟ قبل از اینکه بخواهید چیزی انتخاب کنید ابتدا این مورد را برای خود روشن کنید. برای مثال یک سیب بزرگ 120 کالری دارد اما یک سیب کوچک فقط 53 کالری. همچنین هنگام انتخاب یک سیب را هرگز در اندازه با یک پرتقال مقایسه نکنی. کالری یک پرتقال بزرگ در واقع برابر است با کالری یک سیب کوچک.

 

 

با اینکه یک قطعه میوه از یک قطعه شکلات شیرین بهتر است اما همچنان پتانسیلش را دارد که قند خونتان را بالا ببرد و سپس باعث سقوط آن شود. میوه را با مقداری پروتئین ترکیب کنید ، مثلا مقداری پنیر یا کره بادام زمینی این کار باعث می شود میوه باعث فراز و فرود ناگهانی در قند خونتان نشود. میوه باعث افزایش سطح انسولین و پروتئین باعث بالا رفتن هورمون گلوکاگون می شود. این دو هورمون برای ثابت نگه داشتن سطح قند خون با یکدیگر کار می کنند.

 

مخصوصا اگر دیابت یا پیش دیابت دارید خوردن پروتئین به همراه میوه بسیار با اهمیت می شود. در غیر این صورت ممکن است علائم بالا رفتن قند خون از جمله افزایش ضربان قلب را تجربه کنید.

 

 

پوست میوه معمولا بهترین بخش از نظر ویتامین و آنتی اکسیدان است، برای مثال پوست سیب سرشار است از ویتامین C، فیبر و ویتامین A. تحقیقات همچنین نشان داده پوست سیب می تواند از چاقی جلوگیری کند و خواص ضد سرطانی نیز دارد.

 

 

آب میوه دارای قطعات حاوی فیبر میوه نیست. فیبر از آزاد شدن سریع گلوکز در خون جلوگیری می کند بنابراین وجودش بسیار مهم است. بهتر است همیشه میوه را به صورت کامل میل کنید و یا حداقل به صورت اسموتی ( تا پروتئین داشته باشد ) . میوه های خشک نیز همینطور هستند، درست مانند آب میوه ممکن است در خوردنشان زیاده روی کنید.

شما هم می توانید در انتهای همین مطلب نظرتان را با دیگران در میان بگذارید.

 بازگشت به صفحه نخست